Po sukcesie albumów "Insomnia Theatre" i "Unveiling the Secret", muzycy Psyche zwrócili się w stronę brzmienia classic wave na swoim trzecim, najbardziej dopracowanym wydawnictwie, "Mystery Hotel". Choć industrialne dźwięki nie są tu tak wyraźne jak na poprzednich płytach, "Mystery Hotel" jest na wiele sposobów najmroczniejszym dokonaniem Psyche. Demony są wciąż żywe na "Wake the Flood Unconscious", "Nocturnal Passenger" i "The Outsider", czy nawet bardziej popowych kawałkach jak "Eternal" i "Insatiable", jakie wbazują na melancholii w możliwie najlepszym wydaniu. Wymowa tego albumu, a zarazem klucz do jego genialnej długowieczności to wpływy bluesa, które są mnie j lub bardziej ukryte, jak w otwierającym to wydawnictwo "Make No Mistake". "Insatiable" wpada w ucho. Dalej jest ponure, gęste bagnisko w postaci "The Outsider", utwór synthpop, łączący w sobie psychodelię, mieniący się blaskiem, który nie ma sobie równych w katalogu Psyche.