85%

15 lat to dużo czasu. W roku 2000 miałem Nokię 5110 i cieszyłem się, że mogę dzwonić z autobusu i wysłać sms przy użyciu słownika T9. Nie było Facebooka, w samochodzie wciąż głównie używaliśmy papierowych map, a o autostradach w Polsce mogliśmy jedynie pomarzyć. Są zespoły które przez te minione 15 lat zaserwowały nam 10 płyt (np. Diary of Dreams) a Beborn Beton przez cały ten okres siedział cicho. W zasadzie to nawet 16 lat, ponieważ płyta "Fake" została opublikowana w 1999 roku, a dalsze wydawnictwa zespołu były oparte na nagranych już wcześniej utworach. Płyta ‘Rückkehr zum Eisplaneten’ (2000) zawierała znane kawałki w nowych niemieckojęzycznych wersjach, a ‘Tales from another world’ (2002) to kompilacja typu ‘the best of’ która miała pomóc w promocji zespołu w trasie koncertowej z Apoptygma Berzerk w USA. Od 2002 roku zespół właściwie zapadł się pod ziemię z wyjątkiem czterech scenicznych występów do 2006 i kolejnych czterech od 2011. Jeśli jednak wierzyć chłopakom z Beborn Beton przez cały ten okres pracowali nad nowym materiałem by doprowadzić go do perfekcji.
 
Bruce Lee powiedział kiedyś ‘be happy, but never satisfied’ i swoim życiem udowodnił, że takie motto zapewne pozwala zbliżyć się do perfekcji, ale zapomniał dodać że również tworzy ono pułapkę czasu jeśli chce się coś skończyć. Pułapkę w którą wpadli np. twórcy Duke Nukem Forever (gra powstawała 15 lat) oraz członkowie Beborn Beton. Wokalista zespołu Stefan Netschio w wywiadzie przyznał, że przez ten okres trzeba było kilka razy wracać do utworów, w celu ich odświeżenia czy dodania nowych bitów, tak aby całość brzmiała lepiej i nowocześniej. Tu warto pochwalić również cierpliwość i pozytywny wpływ producenta płyty Olafa Wollschlägera znanego ze współpracy z Mesh. Co ważne mimo tak rozciągniętej w czasie pracy nad materiałem pozostał on spójny i kompletny.
Rok 2015 jest dla fanów synthpopu szczególny. Dwa wielkie powroty w świetnym stylu. Po rewelacyjnej płycie Camouflage ‘Greyscale’ nie sądziłem że coś mnie jeszcze w tym roku tak miło zaskoczy. Płyta ‘A Worthy Compensation’ jest dobra ale nie da się jej oceniać bez porównywania do poprzednich. Co się zmieniło?
Całość jest bardziej dojrzała. Charakterystyczny wokal Stefan Netschio brzmi trochę inaczej. To głos dojrzałego faceta, a sama muzyka zawiera znacznie więcej dźwięków, sampli i gdzieniegdzie brzmienie akustycznej perkusji. Całość jednak pozostała w charakterystycznym dla Beborn Beton tanecznym, melodyjnym, lekko romantycznym stylu. Dodatkowo okraszona brzmieniem, które przypomina najlepsze płyty synthpopowe z lat dziewięćdziesiątych. Celowy i udany zabieg. To lubimy, tego chcemy i to właśnie ‘A Worthy Compensation’ nam serwuje.
‘Daisy Cutter’ świetnie otwiera całość – dźwięki rozkręcającego się intro zwiastują ciekawy i intrygujący materiał. ‘Last day on Earth’ to niewątpliwie numer jeden, który już miesza na niezależnych listach, a ’24-7 Mystery’ to wizytówka Beborn Beton. Ten styl i wokal rozpozna każdy, kto choć raz słyszał poprzednie płyty, mimo upływu półtorej dekady - ewolucja a nie rewolucja. Duży plus za teksty, które są znacznie cięższe niż muzyka, a okładka jest równie intrygująca jak pierwsze dźwięki na płycie.
Każdy kto chce zobaczyć zespół na żywo niech się szykuje na wycieczkę do Hildesheim na M’era Luna w 2016. Występ potwierdzony przez Netschio. Ja widziałem w 2015 roku na Wave Gotik Treffen w Lipsku i szczerze polecam!
 
Ocena mocne 75%. Za udany powrót po tylu latach dokładam jeszcze +10%. Całość 85%.
 
Tracklist:
1. Daisy Cutter
2. I Believe
3. 24/7 Mystery
4. Anorexic World
5. A Worthy Compensation
6. Last Day On Earth
7. She Cried
8. Was Immer
9. Terribly Wrong
10. Who Watches The Watchmen
 
Bonus tracks (only in "Complete"):
1. Last Day On Earth (Extended Remix)
2. I Believe (Version)
3. A Worthy Compensation (Daniel Myer Remix)
4. Folsom Prison Blues
5. I Believe (Babymax Remix)
6. Daisy Cutter (IRIS Mix)
7. 24/7 Mystery (Chuck Mellow Remix)

Inne artykuły:

• M'era Luna 2016 - 2016-10-13 (Relacje)

Najnowsze komentarze: