79%

Zdaje się, że muzyczny duet chce powtórzyć sukces sprzed trzech lat... Może się to udać, bo nowy Blackfield wielce przypomina debiutancki. Czy jednak jest to lepsza płyta? Na pewno melodyjna. Mistrzostwem w tym aspekcie jest piosenka „Miss U”. Tak, piosenka. Mało tu kompozycji. Jedynie – szarpiący „Epidemic”, (lekko) psychodeliczny „My Gift Of Silence” i finalny (apokaliptyczny) „End Of The World”. A tekstowo podobnie: sporo o miłości. Tej bez ‘happy endu’. Są to opowieści proste („Miss U”). Czasem może nawet banalne („Where Is My Love?”). Jak to w życiu... Wyjątkiem jest utwór „Christenings” – podobno ironiczny przytyk do Syda Barretta. Ale także „1.000 People” – czyżby cyniczny komentarz do własnej popularności? Steven Wilson i Aviv Geffen nie mają problemu w komponowaniu uroczych piosenek, które szybko wpadają w ucho. [Z niewiadomych dla mnie przyczyn, moje ucho preferuje wokal Izraelczyka Geffena... Chyba bardziej kłuje w kardiologiczne wypustki w uszach...] Nie mógł jednakże Blackfield drugi raz porwać tą samą stylistyką. Świeżość zarezerwowana jest dla debiutu. Jedno jest pewne: tych, których Blackfield zachwycił w 2004 roku, zauroczy po raz drugi w 2007. Ewentualnie zakochanie będzie trwać nieco krócej. Ale... warto.

Lista utworów:
01. Once
02. 1.000 People
03. Miss U
04. Christenings
05. This Killer
06. Epidemic
07. My Gift Of Silence
08. Some Day
09. Where Is My Love?
10. End Of The World

www.blackfield.org

Najnowsze komentarze: