Blank - Dark Retreat
To już trzeci raz, kiedy Włoska formacja Blank, zabiera nas w podróż w nieznane. Za sprawą "Dark Retreat" można zaszyć się w ciemnym, urzekającym elektronicznym brzmieniu. Syntezatory są tu obdarzone tym specyficznym klimatem, który przywodzi na myśl zarówno te wspaniałe lata 80-te, w ich największym rozkwicie, jak i taneczne bity, tym razem nasycone nostalgią, która pozwala na przyjemne odczucia.
Na albumie znajdują się utwory wyciszone, wręcz kameralne, ale swoje miejsce mają na nim również szybkie, a nawet skoczne kawałki. Nieraz nogi same rwą się do tańca. Dopracowane dźwięki, wsamplowane motywy rodem z filmu sci-fi wprawiają w odpowiedni nastrój.
Pośród utworów uwagę przykuwa "Dreamscape" - cudowna, kojąca ballada, która prawdziwie wzrusza.
"Lost Symmetry" już od początku wpada w ucho – jest piękny, zmysłowy, uderza we właściwe tony, a przy tym w podstępny sposób uwodzi. Jest coś magicznego w tej nieco sennej atmosferze, która w połączeniu z wokalem Eleny Alice Fossi jest bardziej niż smakowita.
Natomiast "Dead Road" nagrany przy współudziale Elenor Rayner jest niezwykle energetyczny, a w każdym z poszczególnych taktów odczuwalne jest wysokie napięcie.
Inteligentne, wyważone brzmienie, zwraca uwagę począwszy od pierwszych taktów. Pobudzające dźwięki, wbrew pozorom, naładowane mrocznym zabarwieniem, wsparte są ładunkiem energii, jednocześnie działają kojąco na duszę. Elementy retro jak i użyte efekty brzmieniowe zdają się przenosić w fantastyczną podróż w czasie. Barwny dobór w warstwie muzycznej sprawia że jest to pozycja wyróżniająca się na rynku. Kooperacja z innymi artystami jest swoistym uzupełnieniem całości. Nie ma dłużyzn ani żadnych zbędnych dodatków. Wyraźnie czuć tutaj producenckie ręce Chris’a Peterson’a i Sebastian’a R. Komor’a.
Tracklista:
01. Subliminal Man
02. Dio/Chemicals
03. Zero Tolerance
04. Nothing You Can Say
05. Dreamscape
06. Eigengrau
07. Lost Symmetry (feat. Elena Alice Fossi)
08. Dusk Devil
09. Weak Machine
10. Dead Roads (feat. Elenor Rayner)
11. TimeSpace
12. Ocean Greyness
13. Fallen
Na albumie znajdują się utwory wyciszone, wręcz kameralne, ale swoje miejsce mają na nim również szybkie, a nawet skoczne kawałki. Nieraz nogi same rwą się do tańca. Dopracowane dźwięki, wsamplowane motywy rodem z filmu sci-fi wprawiają w odpowiedni nastrój.
Pośród utworów uwagę przykuwa "Dreamscape" - cudowna, kojąca ballada, która prawdziwie wzrusza.
"Lost Symmetry" już od początku wpada w ucho – jest piękny, zmysłowy, uderza we właściwe tony, a przy tym w podstępny sposób uwodzi. Jest coś magicznego w tej nieco sennej atmosferze, która w połączeniu z wokalem Eleny Alice Fossi jest bardziej niż smakowita.
Natomiast "Dead Road" nagrany przy współudziale Elenor Rayner jest niezwykle energetyczny, a w każdym z poszczególnych taktów odczuwalne jest wysokie napięcie.
Inteligentne, wyważone brzmienie, zwraca uwagę począwszy od pierwszych taktów. Pobudzające dźwięki, wbrew pozorom, naładowane mrocznym zabarwieniem, wsparte są ładunkiem energii, jednocześnie działają kojąco na duszę. Elementy retro jak i użyte efekty brzmieniowe zdają się przenosić w fantastyczną podróż w czasie. Barwny dobór w warstwie muzycznej sprawia że jest to pozycja wyróżniająca się na rynku. Kooperacja z innymi artystami jest swoistym uzupełnieniem całości. Nie ma dłużyzn ani żadnych zbędnych dodatków. Wyraźnie czuć tutaj producenckie ręce Chris’a Peterson’a i Sebastian’a R. Komor’a.
Tracklista:
01. Subliminal Man
02. Dio/Chemicals
03. Zero Tolerance
04. Nothing You Can Say
05. Dreamscape
06. Eigengrau
07. Lost Symmetry (feat. Elena Alice Fossi)
08. Dusk Devil
09. Weak Machine
10. Dead Roads (feat. Elenor Rayner)
11. TimeSpace
12. Ocean Greyness
13. Fallen
