100%

"What’s left unsaid means more than words". To mogłoby być podsumowanie albumu, który nie mówi niczego dosłownie, sugeruje, zmusza do myślenia, kipi emocjami, a zarazem oferuje zabójczą wprost dawkę genialnej muzyki.  Data Void od kilku tygodni podsycali apetyt na nowy album publikując zajawki z wybranych kawałków mających sie ukazać na ich pierwszej wspólnej płycie "Strategies of Dissent". Muszę przyznać, że budowanie napięcia poszło im doskonale, ale też sprawiło, że oczekiwania względem tego wydawnictwa poszły wysoko w górę. Powiem tyle - Panowie dowieźli, a wręcz z górką. James Mendez i Don Gordon to nazwiska znane w branży, a ich projekty Jihad i Numb mają swoją rzeszę wiernych fanów. Wcale mnie to nie dziwi. Znając oba projekty i słuchając zajawek wiedziałam, że to będzie gra kontrastów, ale nie spodziewałam się, że osiągnie jakość niczym kolizja w wielkim zderzaczu hadronów. Dwie zupełnie inne charyzmy, jakości i style - precyzja i chaos, dzikość i dopracowanie dźwiękowe.
Zabójcze, absolutnie rewelacyjne tempo na moim numerze jeden ("Nothing Changes") i mroczne, niepokojąco wybrzmiewające melodie i wokal ("The Night Goes On Forever" czy instrumentalny "Echoes of Ritualised Performance"), nawał (głównie negatywnych) emocji, agresja muzyczna, rozmach i genialny bit ("So Alien"), dźwiękowe eksperymenty na pograniczu industrialu i efemerycznego ambientu ("A Failure of Language" -  na albumie także w wersji dub).
Mój drugi faworyt, totalna rozjebunda muzyczna łącząca w sobie iskry energii i świetne chwytliwe pasaże ("Crash Burn & Resurect"), swoiste manifesty tekstowo- dźwiękowe ("Control"  i 'What's Left Unsaid") - to wszystko stanowi o bogactwie tego albumu.
Im dalej, tym bardziej tempo zwalnia, staje się bardziej refleksyjne, pozwala skupić sie także na tekście, zanurzyć w tym, co artyści chcą przekazać. Wokal jest na krawędzi hipnoztyzującej recytacji ("Seven Seconds"), wiadomości skierowanej do słuchacza i przyznaję, że  wybrzmiewa bardzo mocno. 
"Strategies of Dissent" to album, ktory zabierze Was w podróż po mrocznych terytoriach tak emocjonalnie jak i dźwiękowo. Intelektualny potencjał tego materiału jest olbrzymi, ale przede wszystkim porusza także wrażliwość, dotyka czulszych strun. Muzycznie to najczystszej wody produkcja, zawierająca zarówno elementy, ktore wpadną Wam w ucho od razu, jak i te bardziej wielowarstwowe, zróżnicowane, stawiające na finezję kompozycji i dobór składowych, które stanowią o ich wspaniałej jakości. Za mastering odpowiedzialny był Vincent Uhlig (2nd Face) i wykonał kawał dobrej roboty podobie Jeff Murray z grafiką.
Polecam!

Autor: khocico
Tłumacz: khocico
Data dodania: 2024-03-07 / Recenzje muzyki