Kiedy raz pozna się czar Closterkellera zakorzenia się on tak silnie, jak korzeń wrastający w odmęty macierzystej gleby. Fundamentem jest silny, majestatyczny głos Anji Orthodox. Dopełnieniem będzie materia dźwiękowa zbudowana z ponurych acz melodyjnych, nieraz gitarowych tonów. Czarny koń wśród polskiego gotyku budzi skrajne emocje. Kto w sidła czaru nie wpadł, ten oponować będzie zawsze. Jednakowoż od ponad dwudziestu lat Closterkeller ciągle budzi kontrowersje. Co by nie powiedzieć, wyrobił sobie markę, która sprawia, że koncertowe sale zawsze są pełne.

Potwierdzenia nie trzeba daleko szukać. Poznański klub Blue Note aż pękał w szwach. Szósta już edycja Abracadabra Gothic Tour 2010 przyciągnęła tabuny rządnych koncertowych przeżyć. Zanim jednak na scenie pojawił się gwóźdź programu, jako support wystąpił wrocławski projekt Synchropath. Choć klimatem nieco odbiegali od closterkellerowego brzmienia, to byli idealnym wypełniaczem oczekiwania. Charakterystyczna maniera w każdym z utworów sprawiała, że wiadomym było, czego można spodziewać się po kolejnym. W powietrzu unosiła się aura skupienia, niestety jedynie na dystansie około scenicznym, w dalszych partiach lokalu gwar popijających piwo widocznie podkreślał brak uwagi dla występujących. Wydawać się mogło, że ich muzyka ginie w tłumie. Ich specyficzny styl muzyczny, choć zasługujący na wysłuchanie, jest charakterystycznie oklepany. Zapewne właśnie to stanowiło o nikłym zainteresowaniu koncertem.



Gdy teren przed sceną cały był już wypełniony po brzegi, to wiadomo, że lada moment rozlegną się brawa i popłyną upragnione melodie. Pięknie wystrojona Anja wraz z muzykami z zespołu od samego początku wciągnęli wpatrzony tłum w wir melancholijnej kaskady dźwięków. Atrakcją było to, że koncert składał się z oddzielnych historii w postaci czterech setów. Wzięli się do dzieła, rozpoczynając od seta normalnego i utworu "Kiedy latam". Koronkowy, gotyki nastrój udzielił się chyba nawet barmanom. Zakończeniem pierwszej części była wypowiedź Anji na temat religii i piosenka "Ate". Set akustyczny zawierał w sobie niespodziankę - nowy utwór o tytule "Quasilogiczny". Rozkoszować można się także było nostalgicznym "Fortepianem", uwieńczeniem akustycznej formy i przejściem do trzeciego już cyklu koncertowej opowieści – do seta czarnego.

Zanim jednak zespół uraczył nas, przesiąkniętym czarną atmosferą, utworem "Nero", Anja z okazji najmroczniejszej części koncertu, przywdziała kreację w stylu wieczorowego stroju żałobnego. Jednak to nie strój był powodem zachwytu. Dostojna muzyka przeszywała zebranych. Posępny nastrój traktowany był jednak z przymrużeniem oka. Pomimo swej powagi, całość prezentowała się niezwykle luźno. Od samego początku Anja nie miała najmniejszego problemu z nawiązaniem kontaktu z publiką, a relacja ta trwała aż do ostatniego utworu, do seta czadowego. Ten, ok. 20-sto minutowy, rozpoczął się od "W moim Kraju". Największym hitem była jednak czadowa piosenka – nowy utwór – "Król jest nagi". Najmocniejszym i zarazem ostatnim utworem z najnowszej płyty "Aurum", była piosenka inspirowana i o takim samym tytule, co cykl powieści Magdaleny Kozak, "Nocarz". W takim spektakularnym tonie nadszedł czas na gromkie brawa.
Ponure twarze, jak na gotów przystało, całe promieniały pełnym smutku szczęściem. Ekstaza wstrzyknięta przez zespół ciągle buzowała w żyłach. Trudno byłoby się spotkać z krytyczną oceną koncertu. Zespół wie, jak robić show samą muzyką, wie jak zabawić, jak rozśmieszyć, jak sprawić aby w oku zakręciła się łezka. Kiedy Closterkeller gra, cała ziemia się trzęsie.



Setlista:

set normalny: ok 30'
Kiedy latam
Violette
Ogród półcieni
Dwie połowy
Ate

Set akustyczny: ok 20'
Królewna z czekolady
Władza
[nowy numer] - Quasilogiczny
Fortepian

set czarny: ok 40'
Nero
Miraż
Matka
Dwa oblicza Ewy
Między piekłem a niebem

set czadowy: ok 20'
W moim kraju
Nie tylko gra
[nowy numer] - Król jest nagi
Nocarz