Słuchanie nowego albumu Abu Nein to trochę jak sen, jak podróż przez historie magicznych stworzeń, zanurzenie w "silva rerum" składającym się z dźwięków, słów i obrazów, które budują ich utwory. Efemeryczne, hipnotyzujące kawałki (jak "The Tower" czy "Ways To Burn")) czy absolutne hity parkietowe ("Kiss the Glove", "Moth in Pieces") czy też utwory, które łączą oba te elementy w mistrzowski sposób ("Going Down"), tworzą dźwiękowy krajobraz na tyle zróżnicowany, aby nikt się nie nudził. Zero monotonii. Muszę przyznać, że głos Eriki Li Lundqvist jest po prostu oszałamiający. Czysty, głęboki, trafiający prosto do serca. Ikoniczny, podniosły. Zimny i ciepły. Ogień i lód. To absolutnie przepiękny album, który mnie oczarował, i muszę przyznać, że bardzo chciałabym zobaczyć ten projekt na żywo. Obecnie bardzo trudno jest stworzyć coś oryginalnego, co wyróżniałoby się, dawałoby poczucie artystycznej szczerości, a jednocześnie wpadałoby w ucho, czarowało, przywodziło nutę zamyślenia i melancholii. Abu Nein robią świetną robotę od lat, a nowy album tylko udowadnia ich klasę. Brawo!

Autor: khocico
Tłumacz: khocico
Data dodania: 2024-01-04 / Artykuły