Asa Chang - Jun Ray Song Chang
Czytano: 4918 razy
80%
Sam nie wiem dlaczego porwałem się na takie szaleństwo, jak recenzowanie tej płyty, ale skoro juz się skusiłem, to postaram się zrobić to jak najlepiej. Bardziej eksperymentalnej muzyki nie słyszałem chyba nigdy i to właśnie sprawia sporą trudność w napisaniu czegokolwiek o niej.
Asa Chang & Jun Ray to projekt Asy-Changa – domorosłego mistrza perkusji tradycyjnej, U-Zhaana – kolejnego guru instrumentów perkusyjnych, szkolonego jednak według starych metod ‘szkolnych’, programisty Hidehiko Urażamy i geniusza wszelakich mixów Kiyoshi Kusaki. Cel tego zespołu został całkiem zgrabnie określony w jednej z recenzji które czytałem wcześniej na temat tego albumu – przerwać granice między głosem a instrumentem. „Jun Ray Song Chang” otwiera piękna i zarazem zadziwiająca kompozycja „Hana”, w której pocięte wokale damskie i męskie, dosyć sentymentalna melodia w tle i bardzo zywa perkusja, łączą się w jedną całość. Wprowadza nas to w klimat z goła odmienny od wszystkiego, czego wcześniej mogliśmy usłyszeć. I lepiej się wczuć, gdyz później klimat ten staje się coraz bardziej orientalny i niezwykły. Podziwiam twórców tej płyty, za odwagę jaką wykazali się budując całkowicie nową konstrukcje utworu, stosując metodę „kopiuj i wklej”. Jeszcze bardziej podziwiam to, ze wyszło im to genialnie.
Niewiarygodna złożoność tej muzycznej budowli, na którą składają się przede wszystkim wielowarstwowe dźwięki [w tym takze wielowarstwowy śpiew..], wzbudza w słuchaczu dwie rózne reakcje – albo wyrzucisz ten album, albo zafascynujesz się tym projektem tak bardzo jak ja i nie będziesz się mógł[a] od niego oderwać.. Ostrzegam jednak, ze nie jest to łatwa muzyka. Jak na razie nie mam wystarczająco otwartego umysłu zeby docenić kazdy z kawałków zaprezentowanych na „Jun Ray Song Chang”, nie mniej jednak zasługuje on co najmniej na 80%.
Tracklista:
Asa Chang & Jun Ray to projekt Asy-Changa – domorosłego mistrza perkusji tradycyjnej, U-Zhaana – kolejnego guru instrumentów perkusyjnych, szkolonego jednak według starych metod ‘szkolnych’, programisty Hidehiko Urażamy i geniusza wszelakich mixów Kiyoshi Kusaki. Cel tego zespołu został całkiem zgrabnie określony w jednej z recenzji które czytałem wcześniej na temat tego albumu – przerwać granice między głosem a instrumentem. „Jun Ray Song Chang” otwiera piękna i zarazem zadziwiająca kompozycja „Hana”, w której pocięte wokale damskie i męskie, dosyć sentymentalna melodia w tle i bardzo zywa perkusja, łączą się w jedną całość. Wprowadza nas to w klimat z goła odmienny od wszystkiego, czego wcześniej mogliśmy usłyszeć. I lepiej się wczuć, gdyz później klimat ten staje się coraz bardziej orientalny i niezwykły. Podziwiam twórców tej płyty, za odwagę jaką wykazali się budując całkowicie nową konstrukcje utworu, stosując metodę „kopiuj i wklej”. Jeszcze bardziej podziwiam to, ze wyszło im to genialnie.
Niewiarygodna złożoność tej muzycznej budowli, na którą składają się przede wszystkim wielowarstwowe dźwięki [w tym takze wielowarstwowy śpiew..], wzbudza w słuchaczu dwie rózne reakcje – albo wyrzucisz ten album, albo zafascynujesz się tym projektem tak bardzo jak ja i nie będziesz się mógł[a] od niego oderwać.. Ostrzegam jednak, ze nie jest to łatwa muzyka. Jak na razie nie mam wystarczająco otwartego umysłu zeby docenić kazdy z kawałków zaprezentowanych na „Jun Ray Song Chang”, nie mniej jednak zasługuje on co najmniej na 80%.
Tracklista:
- Hana
- Preach
- Kobana
- Nigatsu
- Goo-Gung-Gung
- Kutsu #2
- Jippun
- Kokoni Sachiari
- Tabla Bol (Catastrophe)
- Radio-No-Youni (Comme A La Radio)
- Kutsu
