Black Lung - The Soul Consumer
David Thrussell bynajmniej nie należy do artystów leniwych. Od roku 1994, czyli założenia Black Lung, światło dzienne ujrzało przynajmniej 10 dużych albumów tego projektu, natomiast przerwy między nimi wypełniały epki, single i kompilacje różnej maści. ‘The Soul Consumer’ jest najnowszym dziełem Thrussell’a, którym zainteresowałem się dzięki samplerowi wytwórni Ad Noiseam, na którym to znalazł się jeden z utworów z płyty. Czy główne danie jakim jest pełny album okazał się równie smakowity co aperitif z kompilacji? Cóż, sprawa nie jest tak jednoznaczna jak bym sobie tego życzył.
Na początek garść konkretów. Black Lung operuje w granicach szeroko pojętego industrialu i czegoś co nazywa się technoid, czyli mieszanką breakcore’u, IDM i power noise’u. Tak to wygląda w teorii. W praktyce płytę uzupełniają dynamiczne partie perkusyjne, które mi osobiście kojarzą się z acid jazzem. Utwory jak, idealny na parkiet, ‘The First Tender Cut’, czy następujący po nim ‘The Soul Consumer’ podeszły mi najbardziej, właśnie dzięki swojej rytmice. Pozostałe utwory brzmią nieco bardziej klasycznie, jednak wcale nie gorzej. ‘Sappic Tryst and Burnt Lips’ to ciekawy kawałek IDM/industrial’u, podobnie zresztą jak ‘Secculent Bruises and Bruised Roses’. W ‘Mr. Love Teeth’ słychać echa trance’u, a kawałki jak ‘Nights Spent Dreaming of the Slab’ czy ‘The Brazen Cellar Stomp’ mają w sobie sporo klasycznego ambientu i noisowych zgrzytów.
I właśnie w tym momencie dochodzę do tego co przeszkadza mi w tym wydawnictwie najbardziej. Zazwyczaj nie mam nic przeciwko eklektyzmowi, jednak tylko jeśli jest podawany w odpowiednich proporcjach. Niestety na ‘The Soul Consumer’ zostały one nieco zachwiane, przez co całość wydaje się nie być ze sobą powiązana. Do tego dochodzi trwający ponad 10 minut utwór końcowy (nie liczę ‘2 Minutes Silence’ bo jest dokładnie tym co nazwa wskazuje) oferujący industrial ambient w raczej średnim wydaniu. Dodatkowo na płycie znajduje się remiks utworu ‘Mr. Love Teeth’ brzmiący niczym jeden z kawałków Aphex Twin’a.
Mimo kilku mankamentów, ‘The Soul Consumer’ jest płytą godną polecenia, która jest w stanie dostarczyć sporo muzycznych wrażeń (album trwa ponad godzinę!). Dodatkowo, jeśli komuś twórczość Black Lung przypadnie do gustu, to biorąc pod uwagę bogatą przeszłość artysty, na brak rozrywki narzekać nie będzie.
Track lista:
01. Symphony For The Damned
02. The First Tender Cut
03. The Soul Consumer
04. Sapphic Trysts And Burnt Lips
05. Mr Love Teeth
06. Nights Spent Dreaming Of The Slab
07. The Brazen Cellar Stomp
08. Succulent Bruises And Bruised Roses
09. Curdled On Waxen Floors
10. If the Soul Resides In The Flesh
11. Moontide and Muzak
12. Sauteed Outre Members
13. The Ebullient Memorial
15. Mr Love Teeth (Afterlife remix by Monster X)
Na początek garść konkretów. Black Lung operuje w granicach szeroko pojętego industrialu i czegoś co nazywa się technoid, czyli mieszanką breakcore’u, IDM i power noise’u. Tak to wygląda w teorii. W praktyce płytę uzupełniają dynamiczne partie perkusyjne, które mi osobiście kojarzą się z acid jazzem. Utwory jak, idealny na parkiet, ‘The First Tender Cut’, czy następujący po nim ‘The Soul Consumer’ podeszły mi najbardziej, właśnie dzięki swojej rytmice. Pozostałe utwory brzmią nieco bardziej klasycznie, jednak wcale nie gorzej. ‘Sappic Tryst and Burnt Lips’ to ciekawy kawałek IDM/industrial’u, podobnie zresztą jak ‘Secculent Bruises and Bruised Roses’. W ‘Mr. Love Teeth’ słychać echa trance’u, a kawałki jak ‘Nights Spent Dreaming of the Slab’ czy ‘The Brazen Cellar Stomp’ mają w sobie sporo klasycznego ambientu i noisowych zgrzytów.
I właśnie w tym momencie dochodzę do tego co przeszkadza mi w tym wydawnictwie najbardziej. Zazwyczaj nie mam nic przeciwko eklektyzmowi, jednak tylko jeśli jest podawany w odpowiednich proporcjach. Niestety na ‘The Soul Consumer’ zostały one nieco zachwiane, przez co całość wydaje się nie być ze sobą powiązana. Do tego dochodzi trwający ponad 10 minut utwór końcowy (nie liczę ‘2 Minutes Silence’ bo jest dokładnie tym co nazwa wskazuje) oferujący industrial ambient w raczej średnim wydaniu. Dodatkowo na płycie znajduje się remiks utworu ‘Mr. Love Teeth’ brzmiący niczym jeden z kawałków Aphex Twin’a.
Mimo kilku mankamentów, ‘The Soul Consumer’ jest płytą godną polecenia, która jest w stanie dostarczyć sporo muzycznych wrażeń (album trwa ponad godzinę!). Dodatkowo, jeśli komuś twórczość Black Lung przypadnie do gustu, to biorąc pod uwagę bogatą przeszłość artysty, na brak rozrywki narzekać nie będzie.
Track lista:
01. Symphony For The Damned
02. The First Tender Cut
03. The Soul Consumer
04. Sapphic Trysts And Burnt Lips
05. Mr Love Teeth
06. Nights Spent Dreaming Of The Slab
07. The Brazen Cellar Stomp
08. Succulent Bruises And Bruised Roses
09. Curdled On Waxen Floors
10. If the Soul Resides In The Flesh
11. Moontide and Muzak
12. Sauteed Outre Members
13. The Ebullient Memorial
15. Mr Love Teeth (Afterlife remix by Monster X)
