Christine Plays Viola - Innocent Awareness
Przemysł muzyczny wyrósł na wielkie stworzenie. Ilość nowej muzyki "gdzieś tam" zmusza dziennikarstwo muzyczne do dylematów: selekcji. Żadne pismo muzyczne nie jest w stanie zrecenzować każdego albumu, co oznacza, że dużo muzyki przemija bez echa. A pomiędzy tym mogą znajdować się perełki. Ostatecznie głównie przypadek decyduje o wyborze recenzenta.
Jedną z tych perełek trzymam właśnie w rękach i zamierzam sprawić, aby ujrzała światło dzienne. Czy słyszeliście o "Christine Plays Viole"? Być może Christine nie gra na altówce ale może dostarczyć miłośnikom znakomitego darkwave licznych słuchorgazmów.
Pierwszy utwór, ‘Albatross’, pokazuje z jakiego kierunku pochodzi Cristine Plays Viola. W przypadku tworzenia darkwave praktycznie nie można zignorować Clan od Xymox. Christine Plays Viola zdecydowanie prezentuje tradycyjne wpływy, co również dało się słyszeć w drugiej piosence, ‘Swallowed Cold Insanity’. Teraz dokądś zmierzamy. Prawdziwy Dancefloor Tragedy. Chyba najlepiej znaną ich piosenką jest ‘Witch of Silence’. Pomimo jednak, że ich utwory są dobre, lepsze można znaleźć na Innocent Awareness. Na przykład ‘Four Steps in Your Hole’. Piosenka nadawałaby się nawet na gotycki chill-out hit. Jest to coś, czego słucha się z przyjemnością i co uspokaja. Melodia być może nie utkwi na długo w głowie ale przekazane wrażenia na pewno.
Podczas gdy pierwsze cztery piosenki są jakby wstępem do albumu (również zjadliwe dla fanów tradycyjnego darkwave) to z utworem tytułowym wydawnictwo staje się bardziej nowatorskie i interesujące. Wspomniana piosenka jest szybsza i mocniejsza od poprzednich i zanim się zorientujesz pewne części twojego ciała zaczną się poruszać.
‘Regressive Self Abnegation’ jest instrumentalnym przerywnikiem spowalniającym tempo przed ‘Admire a New Demise’, gdzie wokal nagle przypomina młodego Roberta Smitha czy też Dave’a Gahana. Mimo to, obydwa utwory podobają mi się. ‘Permutations’ jest klasyczną piosenką darkwave z klasycznymi basami. Damski głos wspomaga klimatyczne brzmienie syntezatorów i bębnów. Podczas gdy reszta Innocent Awareness jest mroczna, ‘The Parchment Sand’ odznacza się bardziej pozytywną linią instrumentalną – wspaniała piosenka!
I wreszcie, moje ulubione ‘Failed to Connect to Heart (Endline)’. Nie wiem ile skojarzeń pojawiało się w mojej głowie podczas słuchania w kółko tego wybitnego utworu. A co najlepsze, i najważniejsze, to fakt, że piosenka się nie nudzi. Przypomina mi wczesne Cure lub Frozen Autumn, chociaż nadal posiada swoją niepowtarzalność.
Oczywiście nie można zakończyć albumu taką bombą, dlatego jest i tłumik – ‘I Was Wrong’ – zanim wstaniesz i ponownie puścisz album od początku.
Kup ten album, warto!
Tracklista:
01. Albatross
02. Swallowed Cold Insanity
03. Witch of Silence
04. Four Steps in Your Hole
05. Innocent Awareness
06. Regressive Self Abnegation
07. Admire a New Demise
08. Permutations
09. The Parchment Sand
10. Failed to Connect to Heart (Endline)
11. I Was Wrong
Inne artykuły:
Jedną z tych perełek trzymam właśnie w rękach i zamierzam sprawić, aby ujrzała światło dzienne. Czy słyszeliście o "Christine Plays Viole"? Być może Christine nie gra na altówce ale może dostarczyć miłośnikom znakomitego darkwave licznych słuchorgazmów.
Pierwszy utwór, ‘Albatross’, pokazuje z jakiego kierunku pochodzi Cristine Plays Viola. W przypadku tworzenia darkwave praktycznie nie można zignorować Clan od Xymox. Christine Plays Viola zdecydowanie prezentuje tradycyjne wpływy, co również dało się słyszeć w drugiej piosence, ‘Swallowed Cold Insanity’. Teraz dokądś zmierzamy. Prawdziwy Dancefloor Tragedy. Chyba najlepiej znaną ich piosenką jest ‘Witch of Silence’. Pomimo jednak, że ich utwory są dobre, lepsze można znaleźć na Innocent Awareness. Na przykład ‘Four Steps in Your Hole’. Piosenka nadawałaby się nawet na gotycki chill-out hit. Jest to coś, czego słucha się z przyjemnością i co uspokaja. Melodia być może nie utkwi na długo w głowie ale przekazane wrażenia na pewno.
Podczas gdy pierwsze cztery piosenki są jakby wstępem do albumu (również zjadliwe dla fanów tradycyjnego darkwave) to z utworem tytułowym wydawnictwo staje się bardziej nowatorskie i interesujące. Wspomniana piosenka jest szybsza i mocniejsza od poprzednich i zanim się zorientujesz pewne części twojego ciała zaczną się poruszać.
‘Regressive Self Abnegation’ jest instrumentalnym przerywnikiem spowalniającym tempo przed ‘Admire a New Demise’, gdzie wokal nagle przypomina młodego Roberta Smitha czy też Dave’a Gahana. Mimo to, obydwa utwory podobają mi się. ‘Permutations’ jest klasyczną piosenką darkwave z klasycznymi basami. Damski głos wspomaga klimatyczne brzmienie syntezatorów i bębnów. Podczas gdy reszta Innocent Awareness jest mroczna, ‘The Parchment Sand’ odznacza się bardziej pozytywną linią instrumentalną – wspaniała piosenka!
I wreszcie, moje ulubione ‘Failed to Connect to Heart (Endline)’. Nie wiem ile skojarzeń pojawiało się w mojej głowie podczas słuchania w kółko tego wybitnego utworu. A co najlepsze, i najważniejsze, to fakt, że piosenka się nie nudzi. Przypomina mi wczesne Cure lub Frozen Autumn, chociaż nadal posiada swoją niepowtarzalność.
Oczywiście nie można zakończyć albumu taką bombą, dlatego jest i tłumik – ‘I Was Wrong’ – zanim wstaniesz i ponownie puścisz album od początku.
Kup ten album, warto!
Tracklista:
01. Albatross 02. Swallowed Cold Insanity
03. Witch of Silence
04. Four Steps in Your Hole
05. Innocent Awareness
06. Regressive Self Abnegation
07. Admire a New Demise
08. Permutations
09. The Parchment Sand
10. Failed to Connect to Heart (Endline)
11. I Was Wrong
Inne artykuły:
- Castle Party 2018 - 2018-07-25 (Relacje)
