Haujobb - The Machine in the Ghost
Czytano: 1011 razy
75%
Haujobb powraca z albumem "The Machine in the Ghost", który ukaże się 20 września 2024 roku, a już teraz wyróżnia się jako kolejny znaczący etap w karierze tego wyjątkowego duetu. Daniel Myer i Dejan Samardzic, znani z unikania powielania schematów, po raz kolejny przekraczają granice muzyki electro-industrial, łącząc mechaniczne elementy z organicznymi w sposób, który zaskakuje i intryguje. Dziesiąty album studyjny to nie tylko zbiór utworów, ale raczej wyraz artystycznej intencji, skrupulatna eksploracja dźwięku, która rezonuje zarówno na poziomie konceptualnym, jak i dźwiękowym.
Tym, co natychmiast wyróżnia "The Machine in the Ghost", jest wykorzystanie nagrań terenowych i nietypowych instrumentów, które tworzą narrację o wyraźnie ludzkim, a jednocześnie niepokojąco mechanicznym charakterze. Projektowanie dźwięku – od subtelnych po agresywne brzmienia – łączy elementy pozornie sprzeczne, które jednak tworzą spójną całość. W utworze "Opposition" gościnnie występuje Emese Árvai-Illés (Black Nail Cabaret), której wokal, eteryczny, a zarazem intymny, unosi się nad utworem niczym niepokojąca obecność, dodając emocjonalnej głębi, która pięknie kontrastuje z ostrymi, pulsującymi beatami w tle. Decyzja o włączeniu wokalu bez słów, przypominającego klasykę "Sweet Dreams" zespołu Eurythmics, ale z mrocznym, filmowym zabarwieniem w stylu "Unfinished Sympathy" Massive Attack, sprawia, że utwór ten staje się jednym z najważniejszych momentów albumu.
Ten duch współpracy przewija się przez cały album. Hannes Rief (Die Selektion) wprowadza melancholijną linię trąbki w utworze "While It Rains", wywołując nastrój w stylu noir wśród chłodnych, industrialnych tekstur. Cello Felixa Gerlacha w "Singularity" dodaje nieoczekiwanego ciepła, podczas gdy teksty Alety Welling wnoszą dodatkowe warstwy znaczeń, które bardziej się odczuwa niż rozumie.
Pod względem technicznym "The Machine in the Ghost" to mistrzowskie połączenie namacalnych i ulotnych dźwięków. Haujobb wykorzystują zarówno precyzję cyfrową, jak i fizyczne manipulowanie dźwiękiem, łącząc oprogramowanie z codziennymi przedmiotami, tworząc brzmienie, które jest jednocześnie rzemieślnicze i futurystyczne. Takie podejście najlepiej obrazuje utwory jak "In the Headlights" i "Uselessness", gdzie precyzyjnie zaprojektowane struktury odsłaniają nowe głębie przy każdym odsłuchu, niczym światło załamujące się na pryzmacie, zmieniające kształt pod różnymi kątami.
To podejście definiuje Haujobb od ich wczesnych dni w Bielefeld, kiedy po raz pierwszy pojawili się pod wpływem sceny industrialnej Vancouver – szczególnie Skinny Puppy i Front Line Assembly. Trajektoria zespołu, od surowego debiutu "Homes & Gardens" (1993) po przełomowe albumy jak "Freeze Frame Reality" (1995) i "Solutions for a Small Planet" (1996), zawsze była ścieżką transformacji. Przez lata Haujobb przesuwali granice od sztywnych ram muzyki industrialnej w kierunku bardziej płynnej syntezy form elektronicznych, w tym elementów IDM, EBM i ambientu. "The Machine in the Ghost" jest szczytem tego procesu ewolucji.
Jednak mimo złożoności album nie przytłacza. Każdy utwór ma swoją rolę w szerszej narracji. "Uncanny Valley", z niepokojącymi warstwami i precyzyjnymi beatami, ustawia ton eksploracji napięcia między sztucznością a autentycznością. "The Internation" pulsuje powoli narastającą energią, a "Mass Master" to niepokojąca, atmosferyczna podróż do świata dźwięku, który jest jednocześnie znajomy i obcy. Zamykający album "While It Rains", z trąbką i oszczędną aranżacją, pozostawia słuchacza w przestrzeni refleksji – idealne zakończenie albumu, który nieustannie bawi się granicami znanego i nieznanego.
Produkcja, którą zajęli się Myer i Samardzic, sprawia, że każdy element wydaje się idealnie na swoim miejscu. Każda tekstura jest przemyślana, każdy dźwięk celowy, a ostateczne mastering, wykonane przez Franka Marheinike w Analog Mastering Studio we Frankfurcie, wprowadza bogactwo, które pogłębia zanurzenie słuchacza. Wizualna oprawa albumu autorstwa Vlad McNeally'ego doskonale dopełnia muzykę, tworząc narrację wizualną, która harmonizuje z dźwiękowym doświadczeniem.
"The Machine in the Ghost" to nie tylko album, ale doświadczenie – dzieło sztuki, które wymaga uwagi, cierpliwości i refleksji. Haujobb, dzięki umiejętności łączenia emocjonalnej intensywności z dźwiękową eksperymentacją, nadal pozostają niekwestionowanymi liderami w świecie muzyki industrialnej. Ten album jest dowodem na to, że pozostają na czele, wytyczając nowe ścieżki dla przyszłości gatunku.
Dzięki "The Machine in the Ghost" Haujobb po raz kolejny udowadniają, że nie tylko posiadają niezwykłe umiejętności techniczne, ale także niezawodną zdolność do utrzymywania się na czele sceny. To album, który rezonuje długo po wybrzmieniu ostatniego dźwięku, oferując słuchaczom podróż do świata, który jest jednocześnie niepokojący i piękny, mechaniczny i ludzki.
Data wydania: 20.09.2024
Label: Dependent
Tracklista:
1. Uncanny Valley
2. Uselessness
3. In the Headlights
4. Under the Gun
5. Tomorrow
6. The Internation
7. Opposition
8. Singularity
9. Mass Master
10. While It Rains
Tym, co natychmiast wyróżnia "The Machine in the Ghost", jest wykorzystanie nagrań terenowych i nietypowych instrumentów, które tworzą narrację o wyraźnie ludzkim, a jednocześnie niepokojąco mechanicznym charakterze. Projektowanie dźwięku – od subtelnych po agresywne brzmienia – łączy elementy pozornie sprzeczne, które jednak tworzą spójną całość. W utworze "Opposition" gościnnie występuje Emese Árvai-Illés (Black Nail Cabaret), której wokal, eteryczny, a zarazem intymny, unosi się nad utworem niczym niepokojąca obecność, dodając emocjonalnej głębi, która pięknie kontrastuje z ostrymi, pulsującymi beatami w tle. Decyzja o włączeniu wokalu bez słów, przypominającego klasykę "Sweet Dreams" zespołu Eurythmics, ale z mrocznym, filmowym zabarwieniem w stylu "Unfinished Sympathy" Massive Attack, sprawia, że utwór ten staje się jednym z najważniejszych momentów albumu.
Ten duch współpracy przewija się przez cały album. Hannes Rief (Die Selektion) wprowadza melancholijną linię trąbki w utworze "While It Rains", wywołując nastrój w stylu noir wśród chłodnych, industrialnych tekstur. Cello Felixa Gerlacha w "Singularity" dodaje nieoczekiwanego ciepła, podczas gdy teksty Alety Welling wnoszą dodatkowe warstwy znaczeń, które bardziej się odczuwa niż rozumie.
Pod względem technicznym "The Machine in the Ghost" to mistrzowskie połączenie namacalnych i ulotnych dźwięków. Haujobb wykorzystują zarówno precyzję cyfrową, jak i fizyczne manipulowanie dźwiękiem, łącząc oprogramowanie z codziennymi przedmiotami, tworząc brzmienie, które jest jednocześnie rzemieślnicze i futurystyczne. Takie podejście najlepiej obrazuje utwory jak "In the Headlights" i "Uselessness", gdzie precyzyjnie zaprojektowane struktury odsłaniają nowe głębie przy każdym odsłuchu, niczym światło załamujące się na pryzmacie, zmieniające kształt pod różnymi kątami.
To podejście definiuje Haujobb od ich wczesnych dni w Bielefeld, kiedy po raz pierwszy pojawili się pod wpływem sceny industrialnej Vancouver – szczególnie Skinny Puppy i Front Line Assembly. Trajektoria zespołu, od surowego debiutu "Homes & Gardens" (1993) po przełomowe albumy jak "Freeze Frame Reality" (1995) i "Solutions for a Small Planet" (1996), zawsze była ścieżką transformacji. Przez lata Haujobb przesuwali granice od sztywnych ram muzyki industrialnej w kierunku bardziej płynnej syntezy form elektronicznych, w tym elementów IDM, EBM i ambientu. "The Machine in the Ghost" jest szczytem tego procesu ewolucji.
Jednak mimo złożoności album nie przytłacza. Każdy utwór ma swoją rolę w szerszej narracji. "Uncanny Valley", z niepokojącymi warstwami i precyzyjnymi beatami, ustawia ton eksploracji napięcia między sztucznością a autentycznością. "The Internation" pulsuje powoli narastającą energią, a "Mass Master" to niepokojąca, atmosferyczna podróż do świata dźwięku, który jest jednocześnie znajomy i obcy. Zamykający album "While It Rains", z trąbką i oszczędną aranżacją, pozostawia słuchacza w przestrzeni refleksji – idealne zakończenie albumu, który nieustannie bawi się granicami znanego i nieznanego.
Produkcja, którą zajęli się Myer i Samardzic, sprawia, że każdy element wydaje się idealnie na swoim miejscu. Każda tekstura jest przemyślana, każdy dźwięk celowy, a ostateczne mastering, wykonane przez Franka Marheinike w Analog Mastering Studio we Frankfurcie, wprowadza bogactwo, które pogłębia zanurzenie słuchacza. Wizualna oprawa albumu autorstwa Vlad McNeally'ego doskonale dopełnia muzykę, tworząc narrację wizualną, która harmonizuje z dźwiękowym doświadczeniem.
"The Machine in the Ghost" to nie tylko album, ale doświadczenie – dzieło sztuki, które wymaga uwagi, cierpliwości i refleksji. Haujobb, dzięki umiejętności łączenia emocjonalnej intensywności z dźwiękową eksperymentacją, nadal pozostają niekwestionowanymi liderami w świecie muzyki industrialnej. Ten album jest dowodem na to, że pozostają na czele, wytyczając nowe ścieżki dla przyszłości gatunku.
Dzięki "The Machine in the Ghost" Haujobb po raz kolejny udowadniają, że nie tylko posiadają niezwykłe umiejętności techniczne, ale także niezawodną zdolność do utrzymywania się na czele sceny. To album, który rezonuje długo po wybrzmieniu ostatniego dźwięku, oferując słuchaczom podróż do świata, który jest jednocześnie niepokojący i piękny, mechaniczny i ludzki.
Data wydania: 20.09.2024
Label: Dependent
Tracklista:
1. Uncanny Valley
2. Uselessness
3. In the Headlights
4. Under the Gun
5. Tomorrow
6. The Internation
7. Opposition
8. Singularity
9. Mass Master
10. While It Rains
