65%

Czy Tobias Schmitt, lider i główny członek zespołu tworzy muzykę? Z pewnością. Industrial, noise, glitch. Wszystko się zgadza. Na początek nasze uszy łaskoczą delikatne dźwięki poprzeplatane nutami niepokoju. Szarpane między kanałami dźwięki, wrzucone, lecz poukładane sample towarzyszą nam przez całą 38 minutową podróż. Nie brakuje również warstwy tekstowej. Choć surowa i brzmiąca jak nagrane przed laty przemowy partyjnych dygnitarzy w jakiś dziwny sposób wpasowuje się tak w klimat, jak i brzmienie tego materiału. Ciężar, i chropowatość basu mieszają się z dzwoneczkami i piskami zamykając się w praktycznie pełnym zakresie słyszalnych częstotliwości. Nie da się jednak zbyt wiele powiedzieć obiektywnie.
Nie czarujmy się. Nie jest to muzyka dla wszystkich. Takie brzmienia nie jednego przyprawią o bóle głowy i mdłości, jednak jeśli kontrolowany chaos w dźwiękach sprawia, że masz ochotę na więcej – jestem w stanie gorąco polecić.
Należy jednak zwrócić uwagę na wiek tego albumu, bowiem został on wydany w 1999 roku jako druga płyta zespołu. W jaką stronę poszła jego ewolucja? Wypada jedynie posłuchać nowszych dokonań i wówczas oceniać ciąg dalszy.

Tracklista:

01. tagebuch eines kraeutergartens
02. the aryan food company
03. nickname dachshund
04. gestaltungsrecht
05. uterus publicus
06. wegen des käfervolks
07. antischlaf
08. the art of being bored

Najnowsze komentarze: