The Gothsicles - Squid Icarus
Czytano: 2865 razy
85%
Pomimo całego szeregu remiksów, kolaboracji, a nawet kilku długogrających albumów, The Gothsicles nie dostarczyło jeszcze finalnego dowodu ich stylu, nawet jeśli Brian Graupner i jego szalony skrzek odcisnęli piętno na niejednym klubowym przeboju. "Squid Icarus", sfinansowany dzięki kampanii, która zebrała czterokrotność założonej wartości, ma jednak szanse trwale zdefiniować metodę zespołu, równocześnie goszcząc takich industrialnych mocarzy jak Assemblage 23, Faderhead, Rotersand, Haujobb, Angelspit i Cyferdyne.
Werwa i wytrwałość z jaką Graupner poświęca nieomal każdy moment nowego krążka na celebracje kultury geeków może być łatwo wzięty za oznakę braku dojrzałości, ale "Squid Icarus" to najbardziej spójny album grupy i w każdym calu znakomity przykład równowagi pomiędzy dźwiękiem i funkcją. Od pierwszych taktów tanecznego "Super Scary Action Figure (I Want to Eat Your Brain)" oczywiste jest, ze finalny efekt połączonych - poczucia humoru i elokwencji, nie jest stłamszony przez nadmiar pop kulturowych nawiązań i sarkastycznej krytyki gatunku i sceny. Rytm i produkcja nigdy nie padają ofiarami umiłowania zespołu do tych postmodernistycznych koneksji i same z siebie stanowią niezaprzeczalną wartość i zaletę albumu. Nawet takie utwory jak "I Smelled the Glove", otwarcie eksploatujące swoją komediową zawartość, prezentują zaskakujący balans pomiędzy wysokimi tonami syntezatorów i kpiarskimi pogadankami, a spomiędzy lawiny żartów, łatwo wyłowić kolejny, potencjalny, klubowy hit.
Dominująca metoda nowego albumu opiera się na niczym nie skrępowanym przepływie energii, która wypełnia takie kawałki jak na przykład "Ultrasweaty", bogate w dynamizm i proste rytmy, wzbogacone o szereg efektów, które sprawiają, ze tempo utworu powoli ustępuje miejsca lawinie 8-bitowych manipulacji, jak gdyby sama kompozycja cierpiała usterki w swoim binarnym kodzie.
Istnieje prawdopodobieństwo, ze do "Squid Icarus" przybędziesz drogi słuchaczu w oczekiwaniu nawiązań do Lovecrafta ("Cthulhu Fhartwagon"), prześmiewczej kontestacji industrialnych kliszy ("Black T-Shirt (NIN cover)") albo by uhonorować tych mniej znanych komiksowych super herosów ("Moon Knight Is Cool") ale dzięki świadomym własnej wartości i stylu kawałkom takim jak "This Club Is Closed" szybko zdasz sobie sprawę, że nowe wydawnictwo od The Gothsicles to jeden z najlepszych przykładów czystej zabawy jakie industrialna scena miała przyjemność doświadczyć w 2014 roku.
"Squid Icarus" to po prostu niepoprawny i maksymalny odjazd, a Graupner jeszcze raz postarał się by jego własna osobowość była główną siłą sprawcza stojącą za energetyzującymi rytmami. Bardziej niż kiedykolwiek przedtem The Gothsicles jawi się jako pełnoprawny muzyczny byt, gotowy zaspokoić nie tylko tych geeków polujących na odniesienia do komiksowego folkloru i gier ery Nintendo, ale też wszystkich tych zmęczonych muzyką wypełnioną grobowo poważnymi scenicznymi przepychankami. Nie zainteresowana gatunkowymi sprzeczkami ale za to pobudzająca z siłą pneumatycznego młota, nowa płyta The Gothsicles zdecydowanie nie zawiodła oczekiwań.
01. Super Scary Action Figure (I Want To Eat Your Brain)
02. Drop Dead, Squid Face!
03. Ultrasweaty
04. I Sniffed the Glove (vs. Cyferdyne)
05. Give Me One More Chance to Get the Hi-Score, Then We Can Go
06. Moon Knight is Cool
07. Chip Replacement Surgery
08. Black T-Shirt (NIN cover)
09. Sword Cane
10. Cthulhu Fhartwagon
Werwa i wytrwałość z jaką Graupner poświęca nieomal każdy moment nowego krążka na celebracje kultury geeków może być łatwo wzięty za oznakę braku dojrzałości, ale "Squid Icarus" to najbardziej spójny album grupy i w każdym calu znakomity przykład równowagi pomiędzy dźwiękiem i funkcją. Od pierwszych taktów tanecznego "Super Scary Action Figure (I Want to Eat Your Brain)" oczywiste jest, ze finalny efekt połączonych - poczucia humoru i elokwencji, nie jest stłamszony przez nadmiar pop kulturowych nawiązań i sarkastycznej krytyki gatunku i sceny. Rytm i produkcja nigdy nie padają ofiarami umiłowania zespołu do tych postmodernistycznych koneksji i same z siebie stanowią niezaprzeczalną wartość i zaletę albumu. Nawet takie utwory jak "I Smelled the Glove", otwarcie eksploatujące swoją komediową zawartość, prezentują zaskakujący balans pomiędzy wysokimi tonami syntezatorów i kpiarskimi pogadankami, a spomiędzy lawiny żartów, łatwo wyłowić kolejny, potencjalny, klubowy hit.
Dominująca metoda nowego albumu opiera się na niczym nie skrępowanym przepływie energii, która wypełnia takie kawałki jak na przykład "Ultrasweaty", bogate w dynamizm i proste rytmy, wzbogacone o szereg efektów, które sprawiają, ze tempo utworu powoli ustępuje miejsca lawinie 8-bitowych manipulacji, jak gdyby sama kompozycja cierpiała usterki w swoim binarnym kodzie.
Istnieje prawdopodobieństwo, ze do "Squid Icarus" przybędziesz drogi słuchaczu w oczekiwaniu nawiązań do Lovecrafta ("Cthulhu Fhartwagon"), prześmiewczej kontestacji industrialnych kliszy ("Black T-Shirt (NIN cover)") albo by uhonorować tych mniej znanych komiksowych super herosów ("Moon Knight Is Cool") ale dzięki świadomym własnej wartości i stylu kawałkom takim jak "This Club Is Closed" szybko zdasz sobie sprawę, że nowe wydawnictwo od The Gothsicles to jeden z najlepszych przykładów czystej zabawy jakie industrialna scena miała przyjemność doświadczyć w 2014 roku.
"Squid Icarus" to po prostu niepoprawny i maksymalny odjazd, a Graupner jeszcze raz postarał się by jego własna osobowość była główną siłą sprawcza stojącą za energetyzującymi rytmami. Bardziej niż kiedykolwiek przedtem The Gothsicles jawi się jako pełnoprawny muzyczny byt, gotowy zaspokoić nie tylko tych geeków polujących na odniesienia do komiksowego folkloru i gier ery Nintendo, ale też wszystkich tych zmęczonych muzyką wypełnioną grobowo poważnymi scenicznymi przepychankami. Nie zainteresowana gatunkowymi sprzeczkami ale za to pobudzająca z siłą pneumatycznego młota, nowa płyta The Gothsicles zdecydowanie nie zawiodła oczekiwań.
01. Super Scary Action Figure (I Want To Eat Your Brain)
02. Drop Dead, Squid Face!
03. Ultrasweaty
04. I Sniffed the Glove (vs. Cyferdyne)
05. Give Me One More Chance to Get the Hi-Score, Then We Can Go
06. Moon Knight is Cool
07. Chip Replacement Surgery
08. Black T-Shirt (NIN cover)
09. Sword Cane
10. Cthulhu Fhartwagon
