Dyskografia:

• 2012 - Healings CD
• 2009 - Rift EP

Zobacz zdjęcia:

• The Christmas Ball Festival 2012 - 2012-12-28 (Festiwale)
• Nocturnal Culture Night 2012 - 2012-09-14 (Festiwale)
• Amphi Festival 2012 - 2012-07-31 (Festiwale)

Kraj:
Niemcy / Germany

Data powstania:
2008

Gatunek muzyczny:
alternative, new wave, post-punk

WWW:
http://www.thewars.net
http://www.facebook.com/thewarsmusic

Skład zespołu:

Chris Kowski - wokal, gitara
Gernot Pohle - bas
Felix Roll - perkusja

Biografia:

The Wars to zespół z Berlina oscylujący wokół nurtu New Wave. Grupa powstała w 2008 roku, a skład zespołu to: Chris Kowski (wokale, gitara), Gernot Pohle (bas) oraz Felix Roll (perkusja).
Trzyosobowy band swoich wpływów poszukuje przede wszystkim w klimatach jakie prezentują zespoły m.in: The Chameleons, NEU!, Joy Division, Bauhaus czy nawet U2 albo My Bloody Valentine.

W 2009 w historii zespołu można odnotować pierwszy, wielki sukces. Epka "Rift" stała się hitem. Sukces ten przypieczętowała wysoka pozycja na nowojorskiej liście. Lista ta bazuje na popularności utworu prezentowanego w stacjach radiowych takich jak: KoolRockRadio.com oraz Act of the Month on Popmonitor.de. Zespół zyskał fanów, a nazwa "The Wars" pojawiała się na wszelkich możliwych portalach muzycznych, Utwory The Wars można było usłyszeć w radiach internetowych, które zaczęły promować dorobek zespołu (można tu wymienić choćby: (djbynar.com, darkerradio.com, schallgrenzen.de, coast-is-clear.blogspot.com etc).

Początek 2010 roku przyniósł w dyskografii zespołu nową pozycję i kolejny sukces. Jeden z utworów trafił na kompilację "Darkness Before Dawn 2" (UpScene/Indigo), obok artystów takich jak m.in John Foxx (Ultravox), The Invincilbe Spirit i The Exploding Boy.

W tym samym roku zespół został zaproszony na trasę wspólnie z UK dECAY, eRLAND & The Carnival.

Końcówka 2010 roku to kolejny sukces. Utwór "Succubus" trafia na składankę, na której zespół sąsiaduje na trackliście z zespołami takimi jak KMFDM, Covenant czy Deine Lakaien.

Chris Kowski, lider i wokalista zespołu współpracował w swoim życiu z wieloma artystami (m.in można tu wymienić nazwiska:. Gunnar Spies z “MIA.”, Christian Neander (Selig) czy Steve Albini). Co jest dość ciekawe, na artystę spory wpływ miała....pogoda. Chris urodził się i mieszkał na terenach, w których gwałtowne burze załamania pogody, zmiany nastroju oraz otaczającej atmosfery, były elementem stałym. Jako mały chłopiec oglądał potęgę natury - piękną i groźną jednocześnie. Odzwierciedlenie tych obrazów jest zauważalne w gitarowych aranżacjach Chrisa. Nihilistyczna, zimna wizja gitarzysty, wsparta przez basistę jego własną wizją nihilistycznych dźwięków, oddają klimat zamętu, niepewności, strachu, gwałtowności; słowem, dokładnie taki klimat, jaki towarzyszy podczas sztormu/burzy. Pozorny chaos, a jednak pięknie współbrzmiący.

Pohle i Kowski poznali się w 2008 roku podczas nagrywania w studio materiału dla projektu Lunar Bay. Szybko znaleźli wspólny język. Okazało się, że inspiruje ich podobna muzyka, artyści, a także filmy. Zdecydowali się na współpracę.

Multiintrumentalista Gernot Pohle, legenda lat 90tych we wschodnich Niemczech, zaangażował się w projekt całym sercem. Jego unikatowy styl jaki wykreował dla The Wars sprawił, że muzyka projektu ma w sobie coś nietypowego. Partie basowe przypominają partie gitary prowadzącej. Występy live zostały wzbogacone tym trickiem. Bass jako gitara prowadząca hipnotyzuje słuchaczy i oglądającyh show.

W przeciwieństwie do czystego dźwięku gitary basowej Pohla, Kowski stara się tworzyć kontrapukt dla basu, używając maksymalnych zniekształceń dzwięku. Efekty nałożone na gitarę, komputerowa obróbka, syntezatory gitarowe tworzą coś, co zupełnie odbiega od typowych gitarowych riffów. Basista i gitarzysta tworzą przez to niesamowity klimat. Szeroka barwa dźwięku jaka wypełnia salę koncertową to rzecz, której nie da się opisać słowami. Trzeba to usłyszeć na żywo by wiedzieć dokładnie o czym mowa.

Teksty zespołu dotyczą tematów związanych z drugą wojną światową oraz zimną wojną (stąd też nazwa The Wars). W tekstach możemy doszukać się także odniesienia do teorii Brana, która zawiera postulat o samozagładzie wszechświata.