Mówiąc wprost, Daniel Myer i Dejan Samardzic są wściekli. Można zgadywać o co chodzi, może związek nie wypalił, może całe życie, ale jest to wyczuwalne przez cały album ‘Blendwerk', który być może z tego powodu jest najmocniejszym krążkiem w historii grupy. Można wyczuć to w sprężystych liniach syntezatorów, które nigdy nie stają się skoczne; one zawsze odrzucają, nie bardzo wprowadzając was w swój rytm. Można również wyczuć to w tekstach, przeklinaniu, zagadkowym wrażeniu, że Myer został zraniony; smutny i nieomal desperacki sposób w jaki wykrzykuje 'po prostu odejdź' w kawałku otwierającym płytę. Nawet w warstwie lirycznej, która przez większą część ‘Blendwerk' jest ukierunkowana na śmiertelnie poważnie wypowiadane słowa, obecne jest stoickie przeczucie, że Haujobb przekroczył swoją rolę radzących sobie z przyszłością industrialistów, i - jakoś - stał się ludzki, a nawet zbyt ludzki. Pomimo tego, że ‘Blendwerk' jest ósmym albumem studyjnym Haujobb w ostatnich 22 latach, jest to dopiero drugie wydawnictwo w ciągu dekady. Zimna produkcja, odważna introspekcja, a wystawione na światło dzienne emocje mogą być wskazówką dlaczego, zabierając w wewnętrzną podróż, która jednocześnie jest niepokojąca i nieoczekiwana.