Phosgore - Warhead
Czytano: 4344 razy
90%
Wykonawca:
Galerie:
- Amphi Festival 2014 - 2014-08-01 (Festiwale)
- Wave Gotik Treffen 2013 - 2013-05-22 (Festiwale)
- Phosgore + Winter Offensive - 2009-12-15 (Koncerty)
Katalog płyt:
- Phosgore - Pestbringer CD Digipack - Limited
- Phosgore - Warhead CD
- Phosgore - Domination CD
Stało się… Po blisko półtorarocznym czekaniu na nowy album długogrający niemieckiej grupy Phosgore zjawił się – "Warhead". Rządza potężnego uderzenia została zaspokojona, a Niemcy odetchnęli. Jednak czy na pewno z ulgą?
Album otwiera intro zatytułowane "The Beginning Of The End" – niepokojący lecz delikatny zgrzyt, na który został nałożony dźwięk licznika Geigera. Banalne? Być może, jednak patrząc na wcześniejsze dokonania Phosgore jest to znakomita zapowiedź materiału zawartego na albumie. Wstęp do skażenia, w które przechodzimy niezwykle płynnie. Po tym krótkim wstępie zaczyna się utwór "VX" rozpoczynający się spokojnie. Ale nie dajmy się zwieść – przed burzą zawsze następuje cisza. Tak jest i w tym wypadku, po chwili spokoju do naszych uszu zaczyna docierać mocny bit poprzedzony oraz zmieszany początkowo z alarmem. Trzeba powiedzieć, że przyjemnie różnicowany. Momenty spokojne i mocne zostały starannie wyważone w utworze co stworzyło ciekawą i idealnie wpasowującą się w styl Phosgore mieszankę. Następny na liście jest nieco ascetyczny, jednak nie pozbawiony porządnej dawki energii "Glasgow Smiling". Wolniejszy niż poprzednik jednak wcale nie gorszy. Spore różnicowanie tempa nie przeszkadza, wprowadza klimat i sprawia, że chcemy odkryć kolejne tajemnice "Warhead". A taką właśnie zdaje się być "Contagion". Świetne sample w połączeniu z różnorodnym bitem wpadają z łatwością w ucho. Następny utwór o wdzięcznej nazwie "Fuck You" z kolei już od samego początku dostarcza sporej dawki energii. Szybszy niż poprzednik, nie monotonny, bardzo spójny i zachęcający do dalszego słuchania. Bardzo płynnie przechodzi w utwór noszący numer 6 zatytułowany "Multilator". Zlewa się on nieco wraz ze swoim poprzednikiem, jednak nie można mu wiele więcej zarzucić. Nie ukrywam jednak, że więcej dziać się zaczyna od połowy kawałka. Kolejną kompozycją jest "Detonate Devastate Annihilate". Początek zapowiada kolejną dawkę wrażeń, jednak z czasem zaczyna nam on przypominać dwa poprzednie kawałki. Jest to niewątpliwym minusem, jednak po kolejnym wsłuchaniu się zaczynamy zauważać spory potencjał. Jednak to kolejny kawałek, "Bloodbath", przynosi wyczekiwany powiew świeżości. Pomimo zwolnienia tempa soczyste uderzenia budzą nas i przygotowują na następną pozycję na trackliście – "20 Ways To Kill Someone", jednego z najmocniejszych punktów całego albumu. Energiczny, bardzo zróżnicowany kawałek idealny do szaleństwa na parkiecie. Podobnie jak po nim następujący "Panzerfaust Schiessen" - z małą adnotacją o tym, że według mnie jest on właśnie najmocniejszym punktem na "Warhead". Bardzo szybko, bardzo mocno i bardzo agresywnie – na coś takiego właśnie czekaliśmy słuchając nowego wydawnictwa Phosgore. Następny kawałek, "Demon Core" również spełnia wszelkie kryteria klubowego hitu – słuchając go trudno nie tupać nogą w rytm. Przedostatni utwór na albumie nosi tytuł "Into the Void". Przynosi on pewne wytchnienie po wcześniejszych dynamicznych kawałkach. Zwalnia tempo jednak jest niezwykle klimatyczny oraz naprawdę dobrze skonstruowany. Przechodzi on w outro, które jest świetną klamrą dla całego albumu.
Powrócę zatem do pytania zadanego na początku, czy Phosgore może odetchnąć z ulgą? Moim zdaniem w stu procentach tak. Na albumie są elementy bardzo wyraziste i mocne, są i słabsze ale tak musi być. Pomimo tego uważam całość za bardzo spójną i spełniającą moje wymagania odnośnie albumu. Nie zawiodłam się słuchając "Warhead". Bardzo ładnie zamknięty kompozycyjnie album, przemyślany oraz zawierający kawałki do posłuchania jak i do potańczenia. Na płycie obecny jest klimat, jest i moc której wiele osób poszukuje. Pomimo niekiedy wkradającej się monotonii całość jest dość dynamiczna i niosąca spory ładunek energii. Polecam każdemu fanowi oraz osobom dopiero zapoznającym się z twórczością sąsiadów zza zachodniej granicy.
Tracklista:
01. The Beginning Of The End
02. Vx
03. Glasgow Smiling
04. Contagion
05. F*ck You
06. Mutilator
07. Detonate Devastate Annihilate
08. Bloodbath
09. 20 Ways To Kill Someone
10. Panzerfaust Schiessen
11. Demon Core
12. Into The Void
13. Flatline
Album otwiera intro zatytułowane "The Beginning Of The End" – niepokojący lecz delikatny zgrzyt, na który został nałożony dźwięk licznika Geigera. Banalne? Być może, jednak patrząc na wcześniejsze dokonania Phosgore jest to znakomita zapowiedź materiału zawartego na albumie. Wstęp do skażenia, w które przechodzimy niezwykle płynnie. Po tym krótkim wstępie zaczyna się utwór "VX" rozpoczynający się spokojnie. Ale nie dajmy się zwieść – przed burzą zawsze następuje cisza. Tak jest i w tym wypadku, po chwili spokoju do naszych uszu zaczyna docierać mocny bit poprzedzony oraz zmieszany początkowo z alarmem. Trzeba powiedzieć, że przyjemnie różnicowany. Momenty spokojne i mocne zostały starannie wyważone w utworze co stworzyło ciekawą i idealnie wpasowującą się w styl Phosgore mieszankę. Następny na liście jest nieco ascetyczny, jednak nie pozbawiony porządnej dawki energii "Glasgow Smiling". Wolniejszy niż poprzednik jednak wcale nie gorszy. Spore różnicowanie tempa nie przeszkadza, wprowadza klimat i sprawia, że chcemy odkryć kolejne tajemnice "Warhead". A taką właśnie zdaje się być "Contagion". Świetne sample w połączeniu z różnorodnym bitem wpadają z łatwością w ucho. Następny utwór o wdzięcznej nazwie "Fuck You" z kolei już od samego początku dostarcza sporej dawki energii. Szybszy niż poprzednik, nie monotonny, bardzo spójny i zachęcający do dalszego słuchania. Bardzo płynnie przechodzi w utwór noszący numer 6 zatytułowany "Multilator". Zlewa się on nieco wraz ze swoim poprzednikiem, jednak nie można mu wiele więcej zarzucić. Nie ukrywam jednak, że więcej dziać się zaczyna od połowy kawałka. Kolejną kompozycją jest "Detonate Devastate Annihilate". Początek zapowiada kolejną dawkę wrażeń, jednak z czasem zaczyna nam on przypominać dwa poprzednie kawałki. Jest to niewątpliwym minusem, jednak po kolejnym wsłuchaniu się zaczynamy zauważać spory potencjał. Jednak to kolejny kawałek, "Bloodbath", przynosi wyczekiwany powiew świeżości. Pomimo zwolnienia tempa soczyste uderzenia budzą nas i przygotowują na następną pozycję na trackliście – "20 Ways To Kill Someone", jednego z najmocniejszych punktów całego albumu. Energiczny, bardzo zróżnicowany kawałek idealny do szaleństwa na parkiecie. Podobnie jak po nim następujący "Panzerfaust Schiessen" - z małą adnotacją o tym, że według mnie jest on właśnie najmocniejszym punktem na "Warhead". Bardzo szybko, bardzo mocno i bardzo agresywnie – na coś takiego właśnie czekaliśmy słuchając nowego wydawnictwa Phosgore. Następny kawałek, "Demon Core" również spełnia wszelkie kryteria klubowego hitu – słuchając go trudno nie tupać nogą w rytm. Przedostatni utwór na albumie nosi tytuł "Into the Void". Przynosi on pewne wytchnienie po wcześniejszych dynamicznych kawałkach. Zwalnia tempo jednak jest niezwykle klimatyczny oraz naprawdę dobrze skonstruowany. Przechodzi on w outro, które jest świetną klamrą dla całego albumu.
Powrócę zatem do pytania zadanego na początku, czy Phosgore może odetchnąć z ulgą? Moim zdaniem w stu procentach tak. Na albumie są elementy bardzo wyraziste i mocne, są i słabsze ale tak musi być. Pomimo tego uważam całość za bardzo spójną i spełniającą moje wymagania odnośnie albumu. Nie zawiodłam się słuchając "Warhead". Bardzo ładnie zamknięty kompozycyjnie album, przemyślany oraz zawierający kawałki do posłuchania jak i do potańczenia. Na płycie obecny jest klimat, jest i moc której wiele osób poszukuje. Pomimo niekiedy wkradającej się monotonii całość jest dość dynamiczna i niosąca spory ładunek energii. Polecam każdemu fanowi oraz osobom dopiero zapoznającym się z twórczością sąsiadów zza zachodniej granicy.
Tracklista:
01. The Beginning Of The End
02. Vx
03. Glasgow Smiling
04. Contagion
05. F*ck You
06. Mutilator
07. Detonate Devastate Annihilate
08. Bloodbath
09. 20 Ways To Kill Someone
10. Panzerfaust Schiessen
11. Demon Core
12. Into The Void
13. Flatline
Inne artykuły:
- Amphi Festival 2014 - 2014-09-25 (Relacje)
- Phosgore - Domination - 2012-05-11 (Recenzje muzyki)
