85%

The Well Of Sadness straszy już samą nazwą, zapowiada katharsis, muzykę, w którą trzeba będzie wgłębić się i wsłuchać. Płyta "I'm uprooted from it" potwierdza te obawy już od pierwszych dźwięków: przytłaczające ambientowe kompozycje, przeszywające uderzenia bębnów, przesadnie starannie uporządkowane dźwięki. Bez nadmiernych hałasów, czy wymuszonego dramatyzmu. Każdy utwór jest osobnym arcydziełem, ma swój niepowtarzalny nastrój. Znajdziemy tu kawałki stricte martialowe, apokaliptyczne, neofolkowe, neoklasyczne. Charakterystyczny dla tego projektu jest dźwięk klawiszy i niedelikatny głos Daniele Giustra. Od tematu wojny (skrzypcowe "La Marche", czy brutalne "From the Bunker") przechodzimy do tematu wojny duchowej ("Tonight you will dream that somebody will see you happy" deklarowane bezuczuciowo w genialnym utworze "The First and the Last"). The Well Of Sadness to muzyka dla tych, którzy lubią uczucie smutku. Wtedy rozbrajające zakończenie "End" zostawia słuchacza oczyszczonego, oszołomionego wrażeniami z jakimi właśnie się zmierzył.

Tracklista:

01. Intro
02. Patria
03. La Marche
04. I'm Uprooted From It
05. Silence
06. From The Bunker
07. Deviation
08. The First And The Last
09. Martyrdom
10. End




Inne artykuły:

• The Well of Sadness - In Our Last Time - 2012-09-24 (Recenzje muzyki)
• Wywiad z Michałem Karczem - 2007-12-23 (Wywiady)
• V/A - Brewery In Piotrków Trybunalski - 2007-01-01 (Recenzje muzyki)

Najnowsze komentarze: