Artrosis
Dyskografia:
Zobacz zdjęcia:
Podobni wykonawcy:
- 2015 - Odi Et Amo CD
- 2011 - Imago CD
- 2006 - Con Trust CD
- 2002 - Melange CD
- 2002 - Live In Kraków DVD
- 2001 - Fetish CD
- 2001 - In Nomine Noctis LP
- 2001 - Koncert w trójce LP
- 2000 - In the Flowers' Shade Full-lenght
- 1999 - Pośród Kwiatów I Cieni CD
- 1999 - Hidden Dimension CD
- 1998 - W imię nocy CD
- 1998 - W górę CDS
- 1998 - Hidden Dimension EP
- 1997 - Ukryty wymiar CD
- 1995 - Siódma pieczęć Demo
Zobacz zdjęcia:
- Castle Party 2021 - 2021-07-18 (Festiwale)
- Artrosis - 2015-10-12 (Koncerty)
- Castle Party 2015 - 2015-07-23 (Festiwale)
- Artrosis + Desdemona + Freud Theory - 2013-10-14 (Koncerty)
- Magická noc trubadúrů - 2012-11-17 (Festiwale)
- Castle Party 2012 - 2012-08-02 (Festiwale)
- Artrosis - 2012-01-09 (Koncerty)
- Fields of the Nephilim + support - 2011-05-07 (Koncerty)
- Artrosis + Ahead - 2010-11-20 (Koncerty)
- Artrosis + Mandylion - 2010-10-30 (Koncerty)
- Castle Party 2009 - 2009-07-22 (Festiwale)
- Dark Rock Decadence - 2009-04-09 (Koncerty)
- Artrosis - 2009-04-05 (Koncerty)
- Con Trust Tour - 2006-11-29 (Koncerty)
Podobni wykonawcy:
- Asgaard
- Batalion D'Amour
- Ciryam
- Closterkeller
- Deathcamp Project
- Desdemona
- Fading Colours
- Moonlight
- XIII Stoleti
Kraj:
Polska / Poland
Data powstania:
1995-03
Gatunek muzyczny:
Gothic Metal
WWW:
http://artrosis.art.pl
https://pl-pl.facebook.com/Artrosis.band
Maciej Niedzielski - instrumenty klawiszowe
Janusz Jastrzębowski – perkusja
Grzegorz „Gregor” Piotrowski – gitara
Aleksandra Tylińska - management
muzycy z poprzednich składów oraz sesyjni:
Artur Tabor – gitara
Krystian „MacKozer” Kozerawski – gitara
Remigiusz „Remo” Mielczarek – gitara basowa
Łukasz „Migdał” Migdalski – instrumenty klawiszowe
Konrad „Lombardo” Biczak – perkusja
Rafał „Grunthell” Grunt – gitara
Marcin Pendowski – gitara basowa
Krzysztof „Chris” Białas - gitara
Paweł Słoniowski - gitara basowa
Iga Stupkiewicz - wokal
Zbigniew "Inferno" Promiński - perkusja
Artut Domini - djembe, tabla
Małgorzata Kogut - skrzypce
Magdalena Stelmaszczyk - skrzypce
Piotr "Gruby" Milczarek - gitara basowa
Paweł "Świcol" Świca - perkusja
Mariusz "Mario" Kuszewski – gitara
Pierwotnie metalowy charakter zespołu odzwierciedlała jego pierwsza nazwa – Arthrosis, co dla medyków oznacza jedynie zwyrodnienie stawów. Młodzi muzycy zaczynali próby w zielonogórskim domu kultury. Muzyka powstawała często spontanicznie: w knajpach podczas wspólnych spotkań czy w autobusach, gdzie według legendy Magda układała wokalizy.
Po pierwszych burzach wykrystalizowała się tożsamość formacji. Wokalistka zmęczona wieloma monotonnymi i bezowocnymi próbami namówiła kolegów do przyjęcia Macieja Niedzielskiego, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Mimo ciężkich korzeni brzmienie przesiąkało gotyckimi akcentami: mrocznymi klawiszami i mistycznym głosem Medeah.
Za pierwszy autorski utwór uchodzi „Lisa”, zainspirowana osobą Lisy Gerrard. Własnym nakładem sił powstało demo „Siódma pieczęć”; już pod szyldem Artrosis, co muzycy tłumaczą jako Sztuka Róż. W tym samym składzie, rok po debiucie scenicznym na festiwalu Castle Party w Grodźcu, zespół wydał pierwszy długogrający krążek „Ukryty wymiar”. Wkrótce, dzięki zainteresowaniu Tilo Wolffa z Lacrimosy, jego anglojęzyczna wersja ukazała się za granicą, a zespół stworzył kolejny longplej: „W imię nocy”.
Ostatni rok ubiegłego tysiąclecia był naznaczony kolejnymi sukcesami. Występ na scenie Metalmanii wzbogacił zespół o kolejnych zwolenników. Artrosis podpisał kontrakt z wytwórnią Metal Mind i światło dzienne ujrzało nowe wydawnictwo. „Pośród kwiatów i cieni” ostatecznie przypieczętowało gotycki odcień zespołu, za sprawą zniewalającego wokalu i nastrojowych tekstów, które dzięki zróżnicowanym kompozycjom tchnęły życie w przepiękne ballady a także nieco ciemniejsze i cięższe utwory.
Wyeksponowano niesamowity głos Medeah, dzięki której album przyjął oniryczny wydźwięk, a także tytuł. „Rozdaję teraz cienie i kwiaty” to zdanie, które utkwiło w pamięci wokalistki po tym jak się przyśniło. Dlatego też album jest niemal koncepcyjny i oscyluje wokół tematyki snów i tego, co się dzieje z człowiekiem, kiedy zasypia.
Pierwszy rok nowego milenium przyniósł album „Koncert w Trójce”, anglojęzyczną „In Nomine Noctis”, reedycje oraz album studyjny „Fetish”, który zmienił kierunek zespołu i stał się przełomem w twórczości Artrosis. Mocno elektroniczna sekcja rytmiczna, loopy, przestery, dziwne dźwięki oraz fascynujące eksperymenty z wokalem wzbudziły duże emocje wśród fanów. Wydawnictwo wkrótce otrzymało nominację do Fryderyka. Piąta długogrająca płyta „Melange” jest brzmieniową kontynuacją poprzedniej; zdominowana elektroniką wypiera tradycyjne elementy rockowo-metalowe. Kapela nadal dużo koncertuje po całej Polsce i pojawia się na gotyckich festiwalach.
Następują istotne zmiany personalne; odchodzą Pendowski i Grunta, których miejsca zajmują „Remo” i „MacKozer”. W 2004 roku zespól opuszcza Niedzielski – jeden z filarów grupy. Nowym klawiszowcem zostaje „Migdał”, a perkusistą Biczak. Artrosis wydaje kolejny krążek „Con Trust”.
Pod koniec 2010 roku, z powodu zbyt dużych różnic twórczych, zespół traci muzyków, którzy zakładają „Electric Chair”. Pojawia się oficjalne oświadczenie Medeah, która podtrzymuje Artrosis przy życiu i zapowiada kontynuację jego muzycznej drogi.
W końcu, po siedmiu latach przerwy, wraca Maciej Niedzielski, obok Magdy, współtwórca ich niepowtarzalnego stylu. Nowy album „Imago” to powrót mrocznej elektroniki, automatu perkusyjnego i psychodelicznego niepokoju. Nie traci jednak łagodniejszych, , gotyckich akcentów.
Polska / Poland
Data powstania:
1995-03
Gatunek muzyczny:
Gothic Metal
WWW:
http://artrosis.art.pl
https://pl-pl.facebook.com/Artrosis.band
Skład zespołu:
Medeah – wokal, instrumenty klawiszoweMaciej Niedzielski - instrumenty klawiszowe
Janusz Jastrzębowski – perkusja
Grzegorz „Gregor” Piotrowski – gitara
Aleksandra Tylińska - management
muzycy z poprzednich składów oraz sesyjni:
Artur Tabor – gitara
Krystian „MacKozer” Kozerawski – gitara
Remigiusz „Remo” Mielczarek – gitara basowa
Łukasz „Migdał” Migdalski – instrumenty klawiszowe
Konrad „Lombardo” Biczak – perkusja
Rafał „Grunthell” Grunt – gitara
Marcin Pendowski – gitara basowa
Krzysztof „Chris” Białas - gitara
Paweł Słoniowski - gitara basowa
Iga Stupkiewicz - wokal
Zbigniew "Inferno" Promiński - perkusja
Artut Domini - djembe, tabla
Małgorzata Kogut - skrzypce
Magdalena Stelmaszczyk - skrzypce
Piotr "Gruby" Milczarek - gitara basowa
Paweł "Świcol" Świca - perkusja
Mariusz "Mario" Kuszewski – gitara
Biografia:
Zespół Artrosis uformował się w marcu 1995 roku, w Zielonej Górze. Idea ta zrodziła się w głowach dwóch pierwszych gitarzystów, którzy pod wpływem chwili postanowili założyć kapelę. Początki zespołu były dość chaotyczne; przez skład przewijało się wiele osób i Medeah jest dziś jedyną z założycieli.Pierwotnie metalowy charakter zespołu odzwierciedlała jego pierwsza nazwa – Arthrosis, co dla medyków oznacza jedynie zwyrodnienie stawów. Młodzi muzycy zaczynali próby w zielonogórskim domu kultury. Muzyka powstawała często spontanicznie: w knajpach podczas wspólnych spotkań czy w autobusach, gdzie według legendy Magda układała wokalizy.
Po pierwszych burzach wykrystalizowała się tożsamość formacji. Wokalistka zmęczona wieloma monotonnymi i bezowocnymi próbami namówiła kolegów do przyjęcia Macieja Niedzielskiego, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Mimo ciężkich korzeni brzmienie przesiąkało gotyckimi akcentami: mrocznymi klawiszami i mistycznym głosem Medeah.
Za pierwszy autorski utwór uchodzi „Lisa”, zainspirowana osobą Lisy Gerrard. Własnym nakładem sił powstało demo „Siódma pieczęć”; już pod szyldem Artrosis, co muzycy tłumaczą jako Sztuka Róż. W tym samym składzie, rok po debiucie scenicznym na festiwalu Castle Party w Grodźcu, zespół wydał pierwszy długogrający krążek „Ukryty wymiar”. Wkrótce, dzięki zainteresowaniu Tilo Wolffa z Lacrimosy, jego anglojęzyczna wersja ukazała się za granicą, a zespół stworzył kolejny longplej: „W imię nocy”.
Ostatni rok ubiegłego tysiąclecia był naznaczony kolejnymi sukcesami. Występ na scenie Metalmanii wzbogacił zespół o kolejnych zwolenników. Artrosis podpisał kontrakt z wytwórnią Metal Mind i światło dzienne ujrzało nowe wydawnictwo. „Pośród kwiatów i cieni” ostatecznie przypieczętowało gotycki odcień zespołu, za sprawą zniewalającego wokalu i nastrojowych tekstów, które dzięki zróżnicowanym kompozycjom tchnęły życie w przepiękne ballady a także nieco ciemniejsze i cięższe utwory.
Wyeksponowano niesamowity głos Medeah, dzięki której album przyjął oniryczny wydźwięk, a także tytuł. „Rozdaję teraz cienie i kwiaty” to zdanie, które utkwiło w pamięci wokalistki po tym jak się przyśniło. Dlatego też album jest niemal koncepcyjny i oscyluje wokół tematyki snów i tego, co się dzieje z człowiekiem, kiedy zasypia.
Pierwszy rok nowego milenium przyniósł album „Koncert w Trójce”, anglojęzyczną „In Nomine Noctis”, reedycje oraz album studyjny „Fetish”, który zmienił kierunek zespołu i stał się przełomem w twórczości Artrosis. Mocno elektroniczna sekcja rytmiczna, loopy, przestery, dziwne dźwięki oraz fascynujące eksperymenty z wokalem wzbudziły duże emocje wśród fanów. Wydawnictwo wkrótce otrzymało nominację do Fryderyka. Piąta długogrająca płyta „Melange” jest brzmieniową kontynuacją poprzedniej; zdominowana elektroniką wypiera tradycyjne elementy rockowo-metalowe. Kapela nadal dużo koncertuje po całej Polsce i pojawia się na gotyckich festiwalach.
Następują istotne zmiany personalne; odchodzą Pendowski i Grunta, których miejsca zajmują „Remo” i „MacKozer”. W 2004 roku zespól opuszcza Niedzielski – jeden z filarów grupy. Nowym klawiszowcem zostaje „Migdał”, a perkusistą Biczak. Artrosis wydaje kolejny krążek „Con Trust”.
Pod koniec 2010 roku, z powodu zbyt dużych różnic twórczych, zespół traci muzyków, którzy zakładają „Electric Chair”. Pojawia się oficjalne oświadczenie Medeah, która podtrzymuje Artrosis przy życiu i zapowiada kontynuację jego muzycznej drogi.
W końcu, po siedmiu latach przerwy, wraca Maciej Niedzielski, obok Magdy, współtwórca ich niepowtarzalnego stylu. Nowy album „Imago” to powrót mrocznej elektroniki, automatu perkusyjnego i psychodelicznego niepokoju. Nie traci jednak łagodniejszych, , gotyckich akcentów.