Fading Colours
Fading Colours
Kraj:Polska / Poland
Data powstania:1986
Gatunek muzyczny:
darkwave,
Gothic
WWW:
http://www.fadingcolours.com
http://www.myspace.com/fadingcolours Skład zespołu:
Katarzyna - "De Coy" - Rakowska - wokal
Daniel Kleczyński - programowanie
z kapelą współpracowali:
Leszek Rakowski - klawisze, wcześniej gitara basowa
Tytus de Ville - gitara, klawisze
Sławek Kwiatkowski - gitara, klawisze
Paweł Nowak - perkusja
Piotr Jerominow - gitara
Artur Przybylak - klawisze
Krzysztof Rakowski - management, wcześniej wokal (Bruno Wątpliwy)
Biografia:
Fading Colours to jedni z czołowych polskich reprezentantów mrocznej muzyki elektronicznej, prekursorzy nurtu dark trance. Działalność rozpoczęli w 1986 roku, w Bolesławcu koło Jeleniej Góry jako zespół punkowy o nazwie Bruno Wątpliwy. Założycielami byli bracia Krzysztof i Leszek Rakowscy, późniejsi organizatorzy Castle Party i Vampira Festival. W 1988 zespół zdobył nagrodę publiczności na festiwalu w Jarocinie i dokonał pierwszych profesjonalnych nagrań. Na początku lat 90tych wokalistką została Kasia Ziemek, późniejsza żona Leszka, występująca pod pseudonimem De Coy; zespół zmienił przy tym nazwę na Bruno the Questionable. W 1993 r. nakładem SPV ukazał się debiutancka kaseta pt. "Black Horse" a zespół wystąpił jako support niemieckiej legendy gotyku – Love Like Blood. Gunnar Eysel, basista LLB, zachwycony występem Bruna, postanowił zainteresować zespołem wydawców zachodnich. Rezultatem był kontrakt podpisany z Dion Fortune Records – obejmował on nagranie na nowo materiału w hamburskim studiu, promocję na całym świecie oraz... zmianę nazwy na łatwiejsze do wymówienia Fading Colours. Wydany wiosną 1995r. album "Black Horse" został entuzjastycznie przyjęty zarówno przez publiczność, jak i krytyków. Uznano go za wyznacznik nowego kierunku rocka gotyckiego, chwalono połączenie nowoczesnej, ostrej muzyki gitarowej, bogatych przestrzeni klawiszowych z elementami independent dance i charakterystycznym, momentami drapieżnym, momentami onirycznym wokalem De Coy. Zespół sporo koncertował w Polsce i za granicą (m.in. trasa z Garden of Delight), a w 1996 r. ponownie wszedł do studia, co zaowocowało epką "Time", która zapowiadała nowy kierunek muzycznych podróży. Żywe instrumenty zostały zastąpione przez komputer i keyboardy, a hipnotyczny śpiew De Coy wmiksowany w dźwięki transowej, mrocznej elektroniki nabrał nowego wymiaru. Gościnnie w jednym w utworów wystąpił Darrin Huss z Psyche, a za remiksy odpowiadał m.in. Andreas Bruhn z Sisters of Mercy. Po nagraniu płyty Fading ponownie koncertował w Europie i wziął udział w kilku projektach, nagrywając m.in. covery Depeche Mode (Clean) oraz Kraftwerk (Metal on Metal), a De Coy zaśpiewała gościnnie na płycie "Kein Gott und Keine Liebe" Umbra Et Imago (Poesia Vampiria). W 1998 ukazał się ostatni jak dotąd album Fading Colours, przez wielu uznawany za najlepszy – "I'm scared of...". Gościnnie wystąpiła na nim brytyjska wokalistka Anne Clark, a płyta zrobiła furorę w zachodniej Europie ("Zillo", największe niemieckie pismo poświęcone muzyce elektronicznej przyznało jej tytuł "talentu miesiąca" i zapewniło specjalną promocję), a nawet w USA. Zespół gościł na największych europejskich imprezach związanych z muzyką niezależną – od rodzimego Castle Party, gdzie od samego początku był stałym gościem poprzez koncerty w Niemczech i Anglii (m.in. kontrowersyjny Carnival od Souls) aż po najsłynniejsze festiwale – Wave Gotik Treffen oraz Mera Luna. W 2002 r. nakładem MMP ukazała się płyta "The Beginning 89-93" zawierająca zremasterowaną wersję pierwszego "Black Horse" oraz dwa teledyski. Kolejny album ukaże się prawdopodobnie w tym roku, a na Castle Party 2006 z pewnością usłyszymy nowe nagrania. Warto wspomnieć jeszcze o solowej działalności wokalistki FC – w 2004 r. ukazała się pierwsza płyta De Coy zatytułowana "Pleasure for Nothing" nagrana w duecie z Rudolfem, głos Kasi można także usłyszeć w tytułowym utworze na albumie "Magiczna miłość" Suns of Arqa.
