(1) Symphonic metal (symfoniczny metal) jest określeniem każdego metalu, do którego dodawane są elementy muzyki orkiestrowej, klasycznej, symfonicznej. Instrumentacje i wokalizy powinny być niebanalne i nie tylko ozdobne, ale wychodzące momentami na pierwszy plan wspólnie z gitarą lub zastępując ją. Np. Rhapsody, Dimmu Borgir, Tristania. (2) Symphonic metal jest podgatunkiem metalu, który można określić jako (1), łaczy w sobie bogatą instrumentację i/lub chóry z metalowymi riffami, rytmami i konstrukcjami utworów. Przy czym stosowane tu techniki metalowe oraz treści utworów nie są charakterystyczne dla żadnego innego podgatunku metalu lub są mieszanką różnych podgatunków tegoż. Często też pierwszoplanowi wokaliści śpiewają zgodnie z techniką klasyczną (Nightwish, Epica). Czołowym przedstawicielem jest szwedzki Therion. Istotne jest tutaj, że termin 'symfoniczny', nie oznacza obecności orkiestry symfonicznej, ale jest raczej określeniem symfonii między metalowymi gitarami a innymi instrumentami. Elementy muzyki klasycznej są zwykle bardzo podstawowe. Istotne jest, żeby nie nadużywać terminu symfoniczny metal, ale też nie popadać w zbyt wysokie wymagania co do symfonicznych aranżacji. Charakterystyka Muzyka Symfoniczny metal jako gatunek wywodzi się głównie z power metalu i wczesnego gothic metalu. W przypadku tego pierwszego zostały dodane bogate instrumentacje orkiestrowe i chóry (Rhapsody). W przypadku drugiego, instrumentacje zostały wzbogacone, klimat stał się bardziej neutralny, treści odeszły od typowej gotyckiej estetyki (Therion, Nightwish). Metalowa część tego gatunku charakteryzuje się średnimi, jak na metal, tempami. Efekty przesteru gitar są oczywiście obecne, jednak nie są zbyt mocne, aby nie zagłuszać innych instrumentów. Symfoniczny metal związany z konkretnym podgatunkiem metalu będzie się charakteryzował technikami typowymi dla tego podgatunku. Jednak zespołom, takim jak Therion (okres symfoniczny), trudno przypisać brzmienie pasujące do jakiegokolwiek konkretnego podgatunku metalu. Symfoniczna część gatunku to przede wszystkim niebanalne aranżacje innych instrumentów i chórów. Ważne jest tu częste wychodzenie na pierwszy plan lub współbrzmienie z gitarami. Niektóre zespoły tworzą też bogate i skomplikowane kompozycje na syntezatorach; klawiszowcy popisują się solówkami (Nightwish, Rhapsody) lub duetami z gitarzystami. Pierwszoplanowi wokaliści często stosują, mniej lub bardziej, techniki klasyczne w swoim wokalu (Tarja Turunen, Fabio Lione, Simone Simons). Stąd czasami wyróżnia się gałąź zwaną operatic metal. Oprócz tego partie wokalne są wzbogacane przez chóry i różnorodne głosy. Czasami dodaje się również metalowy growling (Epica, Tristania). Teksty Teksty są bardzo zróżnicowane i zwykle odchodzą tematycznie od podgatunku metalu, który jest najbliższy danemu zespołowi i stanowi bazę do jego muzyki. Chociaż często utwory są epickie, a nawet całe albumy stanowią zwartą całość (album koncepcyjny), np. Rhapsody, Therion (album „Secret of the Runes”). Powstanie i rozwój Symfoniczny metal w przeważającej części wywodzi się z power metalu i gothic metalu. Można też dodać death metal, ale z pewnym zastrzeżeniem. Pierwszy zespół, który stworzył bardzo bogaty symfoniczny metal – Therion, wprawdzie ma korzenie death metalowe, jednak niewiele z nich wniósł do swojej muzyki i stopniowo odchodził od tego gatunku. Za sztandarowy album symfonicznego metalu uważa się „Theli” (1996). Po tym rozwijał się włoski zespół Rhapsody, który dodał do power metalu bogate klawisze i inne instrumenty. Wokalista stosował pewne techniki klasyczne. Ponadto ich albumy były epickie i stanowiły zwartą opowieść fantasy. Druga połowa lat 90-tych przyniosła też takie zespoły jak Nightwish i Tristania. Ci pierwsi charakteryzowali się pierwszoplanowym sopranem lirycznym (Tarja Turunen) i bogatymi kompozycjami na klawiszach (zarówno w tle jak i pierwszoplanowe). Tristania zaś była pierwszym zespołem, który rozszerzył bardzo techniki ekspresji muzyki gotyckiej na symfoniczne aranżacje. XXI wiek przyniósł dalszy rozwój gatunku. Można tu zwłaszcza wyróżnić holenderską szkołę symfonicznego metalu (Epica, After Forever). Niektórzy jednak sądzą, że obecnie metalowe elementy są bardzo zubażane, co stawia pod znakiem zapytania kwestię, czy można dalej nazywać niektóre zespoły symfonicznym metalem. Przykładem jest ostatni album Nightwisha - Dark Passion Play. Rodzaje symfonicznego metalu Właściwy symfoniczny metal Stanowi taki symfoniczny metal, który trudno zakwalifikować do innego podgatunku. Techniki metalowe są 'neutralne' lub bardzo różnorodne. Wszelkie 'nie-metalowe' elementy są jeszcze bardziej rozbudowane i częściej pierwszoplanowe. Przedstawiciele: Therion, Nightwish, Epica, At the Lake, Haggard. Symfoniczny black metal Black metal z dodatkowymi aranżacjami instrumentalnymi i wokalnymi. Nie wnikam tutaj, czy to dalej jest black metal. Przedstawiciele: Dimmu Borgir, Emperor, Graveworm, Old Man's Child. Symfoniczny power metal Power metal z bogatymi instrumentacjami. Teksty zwykle są epickie o tematyce fantasy. Przedstawiciele: Rhapsody (Rhapsody of Fire), Dark Moor, Avantasia, Sonata Arctica. Symfoniczny gothic metal Gotycki metal, w którym ważną formą ekspresji są chóry i różnorodne instrumentacje. Przedstawiciele: Tristania, Sirenia.

Artyści przypisani do gatunku

	At The Lake	Kraj: Polska / Poland / Data powstania: 2005-12
	Krypteria	Kraj: Niemcy / Germany / Data powstania: 2001
	Lacrimosa	Kraj: Szwajcaria / Switzerland / Data powstania: 1990
	Lord Of The Lost	Kraj: Niemcy / Germany / Data powstania: 2008
	Nightwish	Kraj: Finlandia / Finland / Data powstania: 1996-07
	Victorians	Kraj: Polska / Poland / Data powstania: 2010